Papyrus 5 - Biblioteka.sk

Upozornenie: Prezeranie týchto stránok je určené len pre návštevníkov nad 18 rokov!
Zásady ochrany osobných údajov.
Používaním tohto webu súhlasíte s uchovávaním cookies, ktoré slúžia na poskytovanie služieb, nastavenie reklám a analýzu návštevnosti. OK, súhlasím


Panta Rhei Doprava Zadarmo
...
...


A | B | C | D | E | F | G | H | CH | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9

Papyrus 5
 ...
Papyrus 𝔓5
New Testament manuscript
NameP. Oxy. 208
TextJohn 1; 16; 20
Date~250
ScriptGreek
FoundOxyrhynchus, Egypt
Now atBritish Library
CiteGrenfell & Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, 1899, pp. 1 ff; XV, pp. 8-12.
Size12.5 cm by 25 cm
TypeWestern text-type
CategoryI
Handdocumentary hand
Noteclose to Codex Sinaiticus

Papyrus 5 (in the Gregory-Aland numbering), designated by siglum 𝔓5, is an early copy of the New Testament in Greek. It is a papyrus manuscript of the Gospel of John dating palaeographically to the early 3rd century.[1] The papyrus is housed in the British Library. It has survived in a very fragmentary condition.

The text of the manuscript was reconstructed several times. Textually it is very close to Codex Sinaiticus, but with some exceptions.

Description

The manuscript is a fragment of three leaves, written in one column per page, 27 lines per page.[1] The surviving text of John are verses 1:23-31,33-40; 16:14-30; 20:11-17,19-20,22-25.[1]

It was written in a documentary hand, in a round, upright uncial of medium size. It uses the nomina sacra with abbreviations (ΙΗΝ ΙΗΣ ΠΡ ΠΡΑ ΠΡΣ ΘΥ), though not for ανθρωπος.[2]

There is a tendency to brevity, especially in omitting unnecessary pronouns and conjunctions.[3]

Text

According to reconstruction of Philip W. Comfort[4]

εγω̣ φ̣ων β̣ο̣θ̣υνατε̣ν ησα24 και απεσ
τα̣λμενοι ησαν εκ των φαρισαι
ων 25 και ηρ̣ω̣τησαν αυτον τι ουν βα
π̣τ̣ιζεις ει συ ουκ ει ο χς ουδε ηλιας
ουδε ο προφητης 26 απεκριθη αυτοις ο
ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υ
δατι μεσος υμων εστηκεν ον υμεις
ουκ οιδατε 27 ο οπισω μου ερχομε
νος ου ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυ
του τον ιμαντα του υποδηματος
28 ταυτα εν βηθανια εγενετο πε
ραν του ιορδανου οπου ην ο ιωαν
νης βαπτιζων 29 τη επαυριον βλε
πει τον ιην ερχομενον προς αυτον
και λεγει ιδε ο αμνος του θυ ο αιρω  
την αμαρτιαν του κοσμου 30 ουτος
εστιν υπερ ου εγω ειπον οπισω μου
ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου
γεγονεν οτι πρωτος μου ην 31 καγω
ο̣υ̣κ η̣δ̣ειν αυτον αλλ ινα φανερω
θ̣η̣ τω ισραηλ δια τουτο ηλθον ε
γ̣ω εν υδατι βαπτιζων 32 και εμαρτυ
ρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι
το πνα καταβαινον ως περιστεραν
εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
leaf 1 recto (John 1:33-41)
33 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο π̣εμ
ψας με βαπτιζειν εν υδατι ε̣κει
νος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το̣ πνα
καταβαινον και μενον επ αυτον
ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πνι αγιω
34 καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα ο̣
τι ουτος εστιν ο εκλεκτος του θυ   35 τη ε̣
παυριον ιστηκει ο ιωαννη̣ς και εκ
των μαθητων αυτου δυ̣ο̣ 36 και εμ̣
βλεψας τω ιηυ περιπατουντι λεγει
ιδε ο αμνος του θυ   37 και εκουσαν οι δ̣υ̣ο̣
μαθηται λαλουντος και ηκολουθη
σαν τω ιηυ   38 στραφεις δε ο ιης και θε
ασαμενος αυτους ακολοθουντας
λεγει αυτοις τι ζητειτε <οι δε> ειπα̣ν̣ <αυ>
<τω> ραββει ο λεγεται ερμηνευονε
νον διδασκαλε που μενεις 39 λεγει
αυτοις ερχεσθε και οψεσθε ηλθαν
ουν και ειδαν που μενει και παρ αυτω
εμειναν την ημεραν ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣η̣ν̣ ω
ρα ην ως δεκατη 40 ην ανδρεας ο α
δελφος σιμωνος πετρου εις εκ δυο των
ακουσαντων παρα ιωαννου̣ και α
κολουθησαντων αυτω 41 ευρισκει
ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον
σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν
τον μεσσιαν ο εστιν ερμηνευομενον
Fragment of John 16:14-22
Fragment of John 16:22-30
leaf 2 recto (John 16:14-22)
16:14 οτι εκ του εμου λημψετα̣ι και αναγ
γελει υμειν 15 παντα οσα̣ εχει ο πρ ε
εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του
εμου λαμβανει και αναγγ̣ε̣λ̣ε̣ι̣ υμει  
16 μεικρον και ουκετι θεωρειτε με και
παλιν μεικρον και οψεσθε με 17 ειπαν
ουν τινες εκ των μαθητων αυτου
προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λε
γει ημειν μεικρον και ου θεωρει̣τε με
και παλιν μεικρον και οψε̣σ̣θ̣ε̣ μ̣ε̣ κ̣α̣ι̣ οτι̣
υπαγω προς τον πρα   18 ελεγον ο̣υ̣ν
τι εστιν τουτο μ̣εικρον ο̣υ̣κ οιδα
μεν τι λαλει 19 εγνω <ο> ιης οτι η̣θε̣λον
αυτον ερωταν κ̣αι ειπενπ αυτοις
περι τουτου ζητε̣ιτε με μετ αλληλων
οτι ειπον μεικρον και ου θεωρειτε
με και παλιν μεικρον και οψεσθε με
20 αμην αμην λεγω υμειν οτι κλαυ
σετε και θρηνησετε υμεις ο δε
κοσμος χαρησεται υμεις λυπηθη
σεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν
γενησεται 21 η γυνη οταν τικτη λυ
πην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης
οταν δε γεννηση το παιδιον ουκε̣
τι μνημονευει της θλειψεως δι
α την χαραν οτι εγεννηθ̣η ανθρω
πος εις τον κοσμον 22 και υμεις ουν
leaf 2 verso (John 16:22-30)
νυν μεν λυπεν εχετε παλιν δε
οψομαι υμας και χαρησεται υμων
η καρδια και την χαραν υμων ου
δεις αρει αφ υμων 23 και εν εκεινη
τη ημερ̣α εμε̣ ουκ ερωτησετε
ουδεν αμην α̣μην λεγω υμειν
αν τι αιτηση̣τε τον πρα δωσει υμειν
24 εν τω ονοματ̣ι μου αιτειτε και
και λημψεσθε ινα η χαρα υμων η
π̣επληρωμενη 25 ταυτα εν παροι
μ̣ιαις λελαληκα υμειν ερχεται
ω̣ρ̣α̣ οτε ο̣υκετι εν παροιμιαις λα
λησω υμειν αλλα παρρησια περι
του πρς απαγγελω υμειν 26 εν ε
κεινη τη ημερα εν τω ονοματι
μου αιτησεσθε και ου λεγω υμειν
οτι εγω ερωτησω τον πρα 27 αυτος
γαρ ο πρ φιλει υμας οτι υμεις εμε
πεφιληκα̣τε̣ και πεπιστευκατε
οτι παρα θυ εξηλθον 28 εξηλθον
παρα του πρς και εληλυθα εις τον
κ̣ο̣σ̣μον παλιν α̣φιημι τον κοσμον
και πορευομαι προς τον πρα 29 λε
γ̣ο̣υ̣σ̣ιν <αυτω> οι μαθηται αυτου ιδε νυν εν
παρρη̣σια λαλεις και παροιμιαν ου
δεμιαν λεγεις 30 νυν οιδαμεν
οτι οιδας πα̣ντα ου χρειαν εχεις
leaf 3 recto (John 20:9-19)
9 ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην
οτι δει αθτον εκ νεκρων αναστηναι
10 απηλθον ουν παλιν προς αυτους οι
μαθηται 11 μαρια δε ειστηκει προς τω
μνημειω εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν
παρεκυψεν εις το μνημειον 12 και θεω
ρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομε
νους ενα προς τη κεφαλη και ενα προς
τοις ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιηυ
13 και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι
κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κν
μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
14 ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπι
σω και θεωρει τον ιην εστωτα και ου
κ ηδει οτι ιης εστιν 15 λεγει αυτη ιης
γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη
δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει
αυτω κε ει συ εβαστασας αυτον ειπε
μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον
αρω 16 λεγει αυτη ιης μαριαμ στραφει
σα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραβ
βουνι κε μου 17 λεγει αυτη ιης μη
μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς
τ̣ον πρα πορευου δε προς τους αδελ
φους μου και ειπε αυτοις αναβαινω
προς τον πρα μου και πρα υμων και
θν μου και θν υμων 18 ερχεται μαριαμ
η μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθη
ταις οτι εωρακα τον κν και ταυτα
leaf 3 verso (John 20:19-26)
ειπεν αυτη 19 ουσης ουν οψιας τη
ημερα εκεινη τη μια σαββατων
και των θυρων κεκλεισμενων
οπου ησαν οι μαθηται δια τον
φοβον των ιουδαιων η̣λθεν ο
ιης και εστη εις το μεσον <και> λεγει
ειρηνη υμειν 20 και τουτ' ειπω  
εδειξεν τας χειρας και την πλευ
ραν εχαρησαν ουν οι μαθηται ι
δοντες τον κν 21 ειπεν ουν αυτοις
ο ις παλιν ειρηνη υμειν καθως
απεσταλκεν με ο πρ καγω πεμ
πω υμας 22 και τουτο ειπων ενεφυσ
ησεν και λεγει αυτοις λαβετε πνα α
γιον 23 αν τινων αφητε ταςν αμαρτιας
αφεωνται αυτοις αν τινων κρατητε
κεκρατηνται 24 θωμας εις εκ των δω
δεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην
μετ αυτων οτε ουν ηλθεν ιης
25 ελεγον αυτω οι μαθηται εωρακα
μεν τον κν ο δε ειπεν αυτοις εαν
μη ιδω εν ταις χερσιν τον τυπ̣ο̣ν̣
των ηλων και βαλω τον δακτυλον
μου εις τον τυπον των ηλων και
βαλω μου την χειρα εις την πλευ
ραν αυτου ου μη πιστυσς 26 και
μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω

Scribes and Correctorsedit

In John 1:38 "οι δε" was added superlineary; αυ was deleted by dots above the letters.[5]

In John 16:19 "ο" was added superlineary.[6]

In John 16:29 αυτω was added superlineary.[7]

In John 20:19 και was added superlineary.[8]

Textual characteredit

Grenfell and Hunt
Bernard Grenfell Arthur Hunt

In John 1:34 it reads ὁ ἐκλεκτός together with the manuscripts 𝔓106, א, b, e, ff2, syrc, s.

In John 16:17 at line 7 of the recto of the second fragment there appears to be extra space which would require some additional material.[9]

In John 16:20, λυπηθησεσθε originally read λουπηθησεσθε, to which the scribe corrected to λυπηθησεσθε. In 16:21, λυπην originally read λοιπην, to which the scribe corrected to λυπην. In 16:27, it singularly omits εγω. In 20:19 the scribe originally omitted και, but then added it superlinearly later on.[8]

At line 19 of the third folio of the recto (John 20:16) the missing fragment is difficult for a reconstruction. Grenfell & Hunt remarked that there is no space for the ordinary reading ο λεγεται διδασκαλε because a line should have 34 letters, which is too long. Grenfell & Hunt rejected another possible reading κε διδασκαλε, which is found in Codex Bezae (possible conflation), and proposed κε alone, because Domine is found in Codex Vercellensis and in Codex Usserianus I,[10] but in the reconstructed text of the manuscript they did not decide to include this proposed variant to the text:

αρω λεγει αυτη ιης μαριαμ στραφει
σα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραβ
βουνι . . . . . . . . . . . λεγει αυτη ιης[11]

All the editors agree that the space is insufficient for ο λεγεται διδασκαλε (John 20,16) but κε alone is too short and it is not supported by any Greek manuscript. Elliott & Parker have suggested ο λεγεται κε.[12] It was supported by Peter Head.[9] Comfort proposed κε μου though this reading is not supported by any known Greek manuscript.[7] It is close for κε διδασκαλε of Codex Bezae and Old-Latin Magister Domine or Domine.[13]

The Greek text of this codex is representative of the Western text-type. Aland ascribed it as a "Normal text", and placed it in Category I.[14] It stays in close agreement with Codex Sinaiticus against Codex Vaticanus (e.g. John 1:27.34; 16:22.27.28; 20:25).[1] "This agreement is unfortunately obscured by mutilation".[15]

Historyedit

The manuscript was discovered at the end of the 19th century by Grenfell and Hunt in Oxyrhynchus, Egypt. The first and third leaves were published in Oxyrhynchus Papyri, Part II (1899), no. 208. Gregory classified it under number 5 on his list.[16] The second leaf (John 16:14-30) was published in 1922 as Oxyrhynchus no. 1781.[17]

It was examined by Grenfell, Hunt, Wessely,[18] Schofield, Comfort, and Barrett.

It is currently housed at the British Library (Inv. nos. 782, 2484) in London.[14][19]

See alsoedit

Referencesedit

  1. ^ a b c d Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 73.
  2. ^ Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John Archived 2011-07-25 at the Wayback Machine, Biblica 85 (2004), 404.
  3. ^ B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, (London, 1899).
  4. ^ Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, pp. 74-78.
  5. ^ Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 75.
  6. ^ Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 76.
  7. ^ a b Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 77.
  8. ^ a b Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 78.
  9. ^ a b Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), 405.
  10. ^ B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, (London, 1899), p. 7.
  11. ^ B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, (London, 1899), p. 5.
  12. ^ Elliott & Parker, The New Testament in Greek IV. The Gospel according to St. John, volume 1, The Papyri (Leiden: Brill, 1995), 34.
  13. ^ UBS3, p. 410.
  14. ^ a b Aland, Kurt; Aland, Barbara (1995). The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. Erroll F. Rhodes (trans.). Grand Rapids: William B. Eerdmans Publishing Company. p. 96. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  15. ^ B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri II, (London, 1899), p. 2.
  16. ^ C. R. Gregory, Textkritik des Neuen Testaments III (Leipzig: 1909), p. 1085.
  17. ^ Frederic G. Kenyon, "Handbook to the Textual Criticism of the New Testament", London2, 1912, p. 42.
  18. ^ Karl Wessely, Les plus anciens monuments du christianisme, PO 4/2 (1907), pp. 145–148.
  19. ^ "Handschriftenliste". Münster: Institute for New Testament Textual Research. Retrieved 13 August 2011.

Further readingedit

External linksedit